Specjalnie dla naszych znajomych zainteresowanych kulturą wczesnośredniowiecznej Skandynawii, czujemy się w obowiązku udostępnić zdjęcia z Muzeum w Reykjaviku. Mamy nadzieję, że się przydadzą i zainspirują :) Ku chwale Rekonstrukcji!
Niestety wiele z obiektów w gablotach podpisanych jest równie kreatywnie co w wielu polskich muzeach, w stylu "obiekt kultowy" lub "przedmiot codzienny" :P Zrobiliśmy co było możliwe żeby uchwycić jakiekolwiek szczegóły w ciemnych gablotach.
Dwa pochówki kobiece:
|
U góry dwa brązowe dzwoneczki, prawdopodobnie z Wysp Brytyjskich, noszone na naszyjniku. |
|
Brązowa brosza i małe brązowe szczypczyki. |
|
Detal szpil kościanych. |
Gablota kulinarna:
|
Górny kamień żaren. |
|
Płaskie kamienne płytki do pieczenia placków chlebowych. |
|
Kamienny rondelek. |
|
Kamienna miska. |
Przydatne w domostwie:
|
Kamienny kaganek. |
|
Lampki z miejscowego kamienia. |
|
Żeleziec łopaty. |
|
Na stojaku uchwyty do świec do pionowego wbijania (w stół?), poniżej uchwyt do wbijania w ściany lub słupy. |
|
Kamienny i metalowy kaganek. |
|
Pięknie wykonane klucze. |
|
Kolce zimowe - największy ma około 5 cm szerokości. |
Przędzenie i tkanie:
|
Przęśliki z różnego rodzaju kamienia, średnica największego około 4 cm. |
|
Z jednym z przęślików zachowało się także wrzeciono. |
|
Szpulki kościane (owcze) na uprzędzione nici, często zdobione. |
|
Szpulka zdobiona w oczka. |
|
Fragmenty tkanin wełnianych. |
|
U góry fragment odzieży z grobu kobiecego z zachowaną naszytą krajką tabliczkową, kolory w przybliżeniu: brąz/ ruda czerwień i ciemna zieleń. |
|
Fragment tkaniny z plecionym sznureczkiem. |
|
Igielnik metalowy. |
|
Kamienna osełka do igieł z okuciem metalowym do przywieszania. |
|
Różne kamienne osełki. Długość 5-6 cm. |
|
Kamienne ciężarki tkackie. |
Biżuteria:
|
Ciekawostka: brosze najprawdopodobniej bałtyjskie. |
Naalbinding i fragmenty tkanin:
|
Rękawiczki dziecięce ze sznureczkiem zapobiegającym zgubieniu. |
|
Tkany but - późne średniowiecze. |
|
Tkanina z wplecionymi kosmykami wełny. |
|
Vadmal lub samodział - wełniana tkanina była najważniejszym islandzkim produktem eksportowym, dopóki w XIV wieku nie zdominowała jej suszona ryba. Tkanie było domowym rzemiosłem, przeważnie pracą kobiet. Wyposażenie może wydawać się prymitywne lecz w rzeczywistości techniki tkackie były bardzo wyrafinowane. Przekształcenie surowej wełny w tkaninę nie jest wcale prostym zadaniem.
Było kilka odmian tkanin. Pasiaste vadmal, lepszej jakości hafnarvadmal i najpowszechniejszy typ "handlowy". Tkaniny były sporządzane na szerokość dwóch łokci (jeden łokieć to trochę ponad 50 cm). 90 łokci tkaniny (45 metrów) było wartych jedną krowę. |
|
Detal wczesnośredniowiecznej lub wcześniejszej rękawicy naalbindingowej. |
|
Rękawica naalowa w całej okazałości. |
|
Słynna figurka Thora/ Chrystusa znaleziona w północnej Islandii. |
A tu troszkę późniejsze, ale też ciekawe. No i dowód na to, że na wyspie przez wieki wiele metod nie zmieniło się znacznie.
|
Maska opolska? Nie, islandzka z XVII wieku. |
|
Buty z rybiej skóry. |
|
Łyżwy kościane wraz z mocowaniem. |
|
Kolce na buty z mocowaniem. |
|
Rakiety śnieżne. |
Komentarze
Prześlij komentarz